Ernest “Flip-Flop” Dodd – Ex Dark Inquisitor

Ernest “Flip-Flop” Dodd – Ex Dark Inquisitor

Tarikatına olan hayal kırıklığı onu ideallerini terk etmeye ve eskiden avladığı insanların safına katılmaya sürükleyen eski bir Inquisitor. Ernest, Grimgate’in güney surlarının hemen dışında yer alan, ticaretin hiç durmadığı kalabalık bir bölge olan Trader’s Respite’ın iç içe geçmiş dar sokaklarında büyüdü. Babası bir çömlekçiydi; pazar yerlerinde çalışarak altı kişilik ailesini güç bela geçindiriyordu. Kazandıkları para ancak yaşamlarını sürdürebilmeye yetiyordu ve bu da herhangi bir aksiliğin aileyi birkaç gün boyunca aç bırakabileceği anlamına geliyordu—ister pazarları kapatan bir fırtına olsun, ister bir serserinin günün kazancını çalması. Babası, kazançlarını çalanların çoğu zaman gizlice büyü kullanan veya görünmezlik ile kendilerini saklayan haydutlar olduğunu söylerdi.

Bir gün bu hırsızlıkların birinde, babası durumu Inquisitor’lara bildirdi ve suçlu, çalınan eşyalarla birlikte yakalandı. Suçlu hemen bir infaz birliği tarafından kurşuna dizildi ve Ernest’in babası çocuklarını bunu izlemeye zorladı. Bu anı, küçük çocuğun zihninde yıllarca kaldı; aynı zamanda Inquisitor’lara karşı içinde minnet ve hayranlık uyandırdı. Bu da onu onlar gibi bir barış koruyucusu olmaya yönlendirdi, fakat fiziksel veya zihinsel olarak bir Inquisitor olacak güce sahip olduğuna inanmıyordu. Bunun yerine daha düşük bir hedef seçerek Grimgate Order Force’a katılmayı amaçladı.

Ne var ki, eğitim sırasında genç Ernest’in ölümcül bir olay sırasında kendini gösteren gizli büyü yeteneklerine sahip olduğu keşfedildi. Onu idama göndermek yerine, eğitim birliğinden gizemli bir şekilde uzaklaştırdılar—ölümünün yakında geleceğini düşünen eğitim arkadaşlarının aksine. Bunun yerine Inquisitor’lara alındı ve kimlikleri gizli tutulan, miğferlerini nadiren çıkaran, yalnızca kimsenin hayatta kalmayacağı gizli operasyonlarda kullanılan Dark Inquisitor’lardan biri olmak üzere eğitime başladı.

İlk günlerde, böylesine seçkin bir birime alınmak Ernest’i büyülemişti. Ancak zaman geçtikçe, karşılaştığı “düşmanların” ona anlatılan karanlık büyücüler ve şeytani büyü kullanıcıları olmadığını fark etti. Çoğu zaman yasadışı büyü dükkânları, muskacı tezgâhları, ruhban olmayan şifacılar ya da kâhinlerdi. Ne zaman böyle biriyle karşılaşılsa, Ernest ve meslektaşları onları öldürmek zorunda bırakılıyordu. Evet, bazen gerçekten zorlayıcı düşmanlarla karşılaşıyordu; fakat savaş büyücüleri ve karanlık tarikatlar, tehlikesiz düzenbaz ve sahtekâr yığınlarının yanında çok nadirdi. Zamanla kendini bir barış koruyucusu olarak değil, Baldur’un asilzade Mahkeme Mages’leri tarafından kontrol edilen bir baskı aracı olarak görmeye başladı.

Bir gün, yüzü pudra içinde gezen bir delinin saçmalıkları ona gözlerini açtırdı. O adam, Inquisitor’ların aslında Tacın bir planı olduğunu, büyü kullanma ayrıcalığının sadece saray büyücülerine ait olmasını sağlamak için kurulduğunu, geri kalan herkesin büyü denemesinin bile ölüm sebebi olacağını söylemişti.

Aylar sonra Ernest, Grimgate’in dış mahallelerinde gerçekleşen ölümcül bir baskının ortasında firar etti ve kendi ölümünü sahteledi. Çocukluğundan beri etkileri altında olduğu Underkeeper’ların durumunu bildiğinden, onlara katılmayı seçti—örgütteki sayılı büyü kullanıcısından biri olarak. Şimdi özgürlük umuduyla, Baldur için yeni bir barış çağını getirmeyi amaçlıyor; ama barış yeşermeden önce kanın akması gerektiğini de biliyor.