Renard the Black Hearted – Vampire Haemomancer – Masked

Kara Yürekli Renard – Vampir Kan Büyücüsü

Renard, iki yüz yıldır vampirlik lanetiyle yaşamaktadır—üstelik bu laneti, paylaşmaya istekli olanlardan bizzat kendi iradesiyle almıştır. Hayattayken karanlık sanatlarda usta bir büyücüydü; kötü niyetli büyüleri nefesin ve doğanın kutsallıklarını ihlâl ettiği için Tharador’daki pek çok büyü kurumundan sürülmüştü. Yaşlılık ve ölümlülük, önünde kalan son engellerdi. Lich olma yolu uzun, zahmetli ve tehlikelerle doluydu; planlarını açığa çıkarabilecek herkesi üzerine çekecekti. Fakat ölümsüzlüğe giden daha kolay bir yol vardı: vampirlik.

Kendi riskleri olsa da, daha kısa sürede ve daha az bedelle hedefini sağlayacaktı. Böylece Renard, uzun süredir vampir olduğundan şüphelendiği güçlü bir tüccarla anlaşma yaptı. Bir asır hizmet karşılığında vampirliğin karanlık armağanını aldı. Hem tüccar hem de Renard, anlaşmaya sadık kaldı. Süre dolduğunda yollarını ayırdılar; Renard, bu süre boyunca hem karanlık armağanı hem de büyü gücünü nasıl geliştirebileceğini öğrenmişti.

Böylece yeni bir büyü biçimi keşfetti: haemomansi, yani kan büyüsü. Tharador’un arkanoloji tarihinde tamamen yeni sayılmazdı, ama nekromansi kadar nefret edilen, daha nadir ve daha zorlu bir sanattı; çünkü kaynağı sınırlıydı. Yıllar boyunca Renard bu sanatı öyle ustalaştırdı ki, vampirliğin birçok olumsuz etkisini bile bastırabilir hâle geldi: havayı değiştirip onları güneşten korumak, ya da cildin üzerine doğrudan ışığı engelleyen ince bir bariyer dokumak gibi. Aynı şekilde illüzyon büyüleriyle soydaşlarının görünüşlerini tamamen değiştirebiliyor, ne kadar aç kalırlarsa kalsınlar vampir doğalarını gözlerden gizleyebiliyordu.

Bu söylentileri duyan Noctra de Blanc, Greypeak’teki yurdunu geri aldığında Renard’ı bizzat arayıp buldu. Ona, araştırmalarını ve uğraşlarını sürdürebilmesi için bir yuva ve dağlar dolusu altın karşılığında kendi sarayında yer teklif etti. Şimdi Renard, onun maskeli balolarında seçkin bir misafir. İllüzyonları ve büyüleri, ölümlü konukların gözlerini perdelemekte; ayrılıp yem olmaktan kurtulanların zihinlerini ise silerek onlara orada geçirdikleri zamanın keyifli bir hatıra gibi kalmasını sağlamaktadır.