Verek “Heartless” of the Spit

Verek “Heartless” of the Spit

Grimgate’de the Spit, şehrin en dip tabakasının yuvasıdır. Kimsesiz çocuklar, dilenciler, fahişeler ve ufak tefek suçlular… Hepsi kendini burada bulur; deniz tuzu ve sefalet kokan sokaklarda. Verek de burada büyüdü; Baldur’da bir Nosmeni olarak çocukluğu, onun gibilerin çoğunun kaderine benzerdi. Küçük yaşta terk edilmiş, sokaklara bırakılmıştı; anne babasını hatırlamaz bile. Aşırı dolu yerel yetimhanelerden biri onu isteksizce kabul etti fakat talihin bir cilvesiyle oradaki kalışı çok kısa sürdü—yetimhane çalışanlarının hem şaşkınlığı hem de hoşnutsuzluğu eşliğinde. Çünkü Verek’in gelişinin ertesi günü, onu şehre yeni taşınmış yalnız bir Sudd Tohsti keşişi evlat edinmişti. Aynı keşiş, onu önce yetimhaneye bırakmış fakat çocuğun orada neler yaşayacağını düşünmeye dayanamayıp geri almıştı.

Yeni babasının yanında, Verek Tharameni’ye bağlı, dünyevî bağlardan uzak bir yaşam sürmeyi öğrendi. Akranlarının elinde çok çile çekse de bu acı ona pek hüzün getirmiyordu; çünkü ilâhî olana olan inancı, ölümlü acısıyla bağlarını koparmıştı. Fakat büyüyüp babasının öğrettiği dövüş sanatlarında ustalaştıkça Verek bu sanatları kendisine eziyet edenlere karşı kullanmaya başladı. Yaş aldıkça cehennemsî soyunun izleri mizacında daha çok belirdi; sakin çocuk öfkeli ve güçlü bir gence dönüştü. Birkaç kez zorbalık edenlerin kemiklerini kırdıktan sonra kimse ona bulaşmamaya başladı—ama herkes onu unutmadı. Yaşları ilerlediğinde karanlık çevrelere karışan bazı eski zorba arkadaşları, ufak ama acımasız bir intikam almak için harekete geçti. Bir gece Verek evde değilken çeteleri eve daldı; bıçaklarını Verek’in babasına yüzlerce kez sapladı ve küçük evlerini ateşe verdi.

Verek’in yasının öfkeye dönüşmesi uzun sürmedi. Suçluların kim olduğunu sezmekte zorlanmadı ve intikam için yola koyuldu. Ancak bu yolculuk neredeyse ölümle sonuçlandı; göğsüne saplanan bir hançer kalbini kıl payı ıskaladı.

İster ilâhî lütuf ister kendi inatçı yaşama gücü olsun, Verek bu saldırıdan sağ çıktı. Cedhelieth Şapeli’nin basamaklarında yığılıp kaldı; şifacılar onu içeri sürüklediğinde zar zor hayattaydı. Haftalar süren tedaviden sonra iyileşti ve gücünü toplar toplamaz düşmanlarının peşine bir hayalet gibi geri döndü. Artık tek başına bir kurt gibi çalışıyor, sabırla doğru anı bekleyip bir bir hepsini alt ediyordu. Sonunda hayatta kalan son kişi Verek’in intikam planını fark etti. Verek’in geçici olarak Cedhelieth şapelinde kaldığını öğrenen bu serseri, hemen din adamlarına gidip onun bir katil olduğunu anlattı ve Verek kovuldu. Din adamları onu “Heartless”—kalpsiz, Namneri’nin kucaklamasından mahrum kalmış bir iblis tohumu—ilan ettiler; onun gerçek Tharameni öğretilerine değil, sadece intikama hizmet ettiğini söylediler.

Kiliseden umudunu kesmiş, intikamın sonunda ölmeye hazır olan Verek, bir Elf kadınının—Priscilia’nın—sert ama nazik eliyle durduruldu. Priscilia, Underkeepers’a karşı olan intikamını tamamlaması için ona başka bir yol sundu; ön kapıdan dalıp erken bir ölümle yüz yüze kalmayacağı bir yol. Ona Nova-Rossa’da bir yer teklif etti: Underkeepers ile kendi husumetleri olan, yabancı ve iyi örgütlenmiş bir birlik. Verek’in sistematik biçimde düşmanlarını avlayabilme becerisi ve ölümden dönmüş olması onları etkilemişti. Kadının teklifini reddetmenin bir seçenek olmadığını hisseden Verek kabul etti.

Altı aydır bekliyor, gözlerini hedefine dikmiş durumda. Ve şimdi ona söylendiğine göre, o an çok yakında gelecek.